ABOUT ME
Toen ik – op 14-jarige leeftijd – begon met klarinet spelen, had ik niet het minste vermoeden van wat voor een parcours ik uiteindelijk zou afleggen. Toch voelde ik van meet af aan dat het iets zou worden tussen mij en de klarinet. Op 18-jarige leeftijd ging ik naar het conservatorium van Brussel en vanaf dan kwam alles in een stroomversnelling. Mooie en boeiende muzikale tijden! Aan het conservatorium werd ik opgeleid door Theo Paradis, Hedwig Swimberghe en – vooral – door Piet Jeegers, maar daarnaast volgde ik ook intensief lessen bij Walter Boeykens, Ronald Van Spaendonck en Fang Song. Geregeld volgde ik privélessen bij Thomas Friedli (Geneve) en Michel Lethiec (Parijs) en masterclasses bij Edouard Brunner, Michel Lethiec, Ronald Van Spaendonck en Richard Vielle.
Als muzikant speelde ik heel wat concerten met Katelijne Burie (piano), met het Quatuor Aliénor (verschillende tournées in Frankrijk), in de Vlaamse Opera en in verschillende gelegenheidsformaties (kamermuziek & orkest).
Vanaf 1996 gaf ik ook les in het DKO: klarinet, saxofoon en samenspel. In mijn lessen ga ik altijd op zoek naar nieuwe manieren om dagelijkse en veel voorkomende problemen op te lossen. Ik zoek naar bewegingen om te leren over bepaalde muzikale aspecten (bv. frasering, metrum gevoel), naar visualisatie-oefeningen, allerlei kant-en-klare studiemethoden (“3stappen, 2noten-oefening, voel-oefening, blaasoefening), gebruik heel veel ICT (website, nieuwsbrief, online invulformulieren, .. zie o.a. dko.lucnijs.be), …
Als leraar heb ik ook altijd (nu nog!!) veel geëxperimenteerd, niet alleen met didactisch materiaal of werkvormen maar ook met lesinhoud. Daarbij laat ik het ook niet na om mijn comfortzone (klarinet, sax & samenspel) te verlaten. Zo heb ik vorig jaar een experimenteel atelier georganiseerd waarin ik een soort algemene initiatie gaf, met nieuwe technologieën. Een eerste technologie werkte met beweging om (aspecten van) muziek te leren doorgronden (BeSound), de andere technologie was een piano die iets “terugspeelt” (Miror). Meer info vind je op: expat.lucnijs.be
Een aantal jaar terug, heb ik veel tijd besteed aan de ontwikkeling van een visie op evaluatie in het instrumentale muziekonderwijs. Mijn tekst wordt regelmatig gebruikt in verschillende opleidingen (bv. voor thesissen, als cursusmateriaal) en was ook één van de inspiratiebronnen van de dko-hervorming omtrent evaluatie. Eén van mijn belangrijkste conclusies was dat het noodzakelijk is om evaluatie in te bedden in een ruimere geheel. Sindsdien werk ik gestaag aan een systematisch gebruik van een website en ontwikkel ik ook een klasagenda die functioneert als een werkinstrument (met zelfevaluatie, proces- en product-evaluatie, …)
Naast mijn lessen, organiseerde ik ook tal van activiteiten om mijn leerlingen brede muzikale ervaringen te kunnen aanbieden. Daarbij stond de link tussen muziek, jongeren en sociaal engagement steeds centraal. We gingen spelen op straat voor het goede doel, adopteerden Latifatou via Plan België, deden allerlei workshops en traden op in samenwerking met klassen uit de verschillende disciplines. Eén van de hoogtepunten was een project om het onrecht in Tibet aan te kaarten. Je kan er HIER iets meer over lezen. Momenteel ligt dat even wat stil… en dag heeft maar 24u…
Wat voor een leraar wil ik zijn?
Ik wil een leraar zijn die “connecteert” met zijn leerlingen en hen inspireert en stimuleert om te groeien als zelfstandige muzikanten. Dat betekent dat ik me niet snel “boven” hen zal plaatsen, maar probeer om zoveel mogelijk “naast” – of “met” – hen te staan. Dat betekent dat ik probeer om hen te tools te geven die hen in staat stellen om hun leerproces in eigen handen te nemen. Daarom wil ik goed weten waar ik mee bezig ben. Ik analyseer dus zeer veel, lees zeer veel, en probeer zoveel mogelijk kennis op te doen die ik me dan probeer eigen te maken zodat ik ze op mijn eigen manier kan inzetten, al dan niet aangepast op basis van de ervaring die ik er mee op doe. Ik wil dus een zoekende leraar zijn, die niet denkt dat hij de waarheid in pacht heeft maar voortdurend nadenkt over wat er beter kan, zoekt naar nieuwe “tools” in plaats van te blijven vasthouden aan hetzelfde “omdat het werkt”
lees verder….
Even tegen een brug gereden...
In 2001 kwam er een abrupt einde aan het klarinet spelen door een vrij zwaar auto-ongeluk. Maar ik besloot niet bij de pakken te blijven zitten en ging filosofie studeren aan de Universiteit Gent (terwijl ik wel full-time bleef lesgeven!). Hoewel ik in het begin vermeed om rond muziek en filosofie te werken, bleek de passie voor muziek te groot en meer en meer ging ik mijn filosofische vorming koppelen aan mijn hoedanigheid als muzikant. Ondertussen kon ik terug klarinet spelen, maar de filosofie-microbe had me ook te pakken, net door die combinatie met muziek. Ik schreef een lijvige thesis over de relatie tussen muzikant en muziekinstrument.
De benadering in mijn filosofie-thesis was diepgaand en vernieuwend. Dat leverde mij een beurs op om te doctoreren in de musicologie, onder het promotorschap van prof. dr. Marc Leman. Mijn tijd aan het IPEM – een bijzonder intense 4 jaar – heeft mij getransformeerd in een volbloed – maar toch atypisch – academicus, die echter nooit zijn roots vergeet: in alles wat ik aan academisch werk doe, kijken de muzikant en de leraar in mezelf kritisch toe.
Music Paint Machine.
Mijn doctoraat had een sterke educatieve inslag. Ik heb een interactieve technologie (de “Music Paint Machine” of MPM) ontwikkeld ter ondersteuning van de ontwikkeling van een optimale relatie met het muziekinstrument. DE MPM laat toe om via muziek en beweging een digitale tekening te maken.
De ontwikkeling van dit systeem heeft 3 jaar geduurd en dan heb ik – in het laatste jaar van mijn doctoraat – wekelijks les gegeven met het systeem. Dat was een periode waarin ik voortdurend moest reflecteren over lesgeven, met en zonder interactieve technologie. Vooral omdat ik in mijn lessen tegemoet wou komen aan de vele kritieken die vaak geuit worden m.b.t. het DKO, instrumentles, muziekles. Zo werden improviseren, componeren, spelen op het gehoor vaste elementen in mijn lessen. Ik ben als leraar dan ook getransformeerd dankzij deze intense periode!
Momenteel doe ik ook onderzoek aan LUCA School of Arts, in het project Respectus waarin we onderzoeken hoe leraren terugkijken naar hun eigen lespraktijk.
In mijn hoedanigheid als wetenschappelijk onderzoeker publiceer ik internationaal in toonaangevende tijdschriften, bij vooraanstaande uitgeverijen (Ashgate, Springer, Routledge). Ik ben ook regelmatig reviewer voor internationale publicaties. zie pubs.lucnijs.be
Verder geef ik regelmatig lezingen op nationale en internationale conferenties, seminaries. zie agenda.lucnijs.be
Ik ben ook gastdocent aan het Conservatorium van Den Haag. Ik doceer daar over technologie in het instrumentale muziekonderwijs.
Vanuit mijn hoedanigheid als muzikant-leraar-onderzoeker ben ik nauw betrokken bij de hervormingen in het DKO. Zo sprak ik onder meer verschillende studiedagen en ben ik extern lid van de stuurgroep die de hervormingen opvolgt.
As a musician, I played a lot of concerts with Katelijne Burie (piano), with the Quatuor Eleanor (several tours in France), with Flanders Opera and in several occasional chamber music ensembles and orchestras.
In 1996 I started teaching in DKO (music schools): clarinet, saxophone and ensemble. When teaching I was always looking for new ways to solve everyday common musical and technical problems. I was look for movements to learn about certain musical aspects (eg. phrasing, meter feeling), for visualization exercises, for all kinds of ready-to-use learning methods ("3 steps, 2notes-exercise, feel-exercise, air stream exercise). I also used o lot of ICT (website, newsletter, online forms) ...